Natasha Richardson była brana pod uwagę do roli Elleny Olenskiej.
Kiefer Sutherland odrzucił rolę Newlanda Archera.
Alec Guinness odrzucił rolę Sillerton Jackson, ponieważ nie był zadowolony z wynagrodzenia.
W pokoju Ellen wisi obraz Fernanda Khnoppfa - "Sztuka". Ten obraz został namalowany w 1896 roku, a akcja filmu toczy się 26 lat wcześniej.
Goście tańczą na balu do melodii "Walca cesarskiego" Johanna Straussa Jr., który został skomponowany w 1888 roku, podczas gdy akcja filmu toczy się w 1870 roku.
Obraz Williama-Adolphe'a Bouguereau pt. "Wiosna" (lub "Powrót wiosny, fr. "Le Printemps"), który wisi w pokoju Beaufortów, powstał w 1886 roku, podczas gdy akcja filmu toczy się 16 lat wcześniej.
W ujęciu, kiedy widzimy wyspę Saint-Louis i Panteon, widać także dachy domów, na których są anteny telewizyjne.
W scenie, w której pokazywany jest Paryż, na drodze można dostrzec narysowane pasy dla pieszych.
W jednej ze scen można dostrzec neonowy znak. Akcja filmu toczy się w 1870 roku, a neon został wynaleziony 28 lat później.
Kiedy Newland i May odwiedzają panią Mingott, służący przenosi ją do salonu. W tej scenie, w rogu ekranu jest widoczny mikrofon.
Kiedy Newland odwiedza Ellen w jej domu, kobieta zdejmuje kapelusz i rękawiczki. Możemy wtedy zauważyć mikrofon nad jej głową.
W scenie w parku, Ellen zdejmuje rękawiczki i ma na sobie obrączkę. Jednak w kolejnej scenie, kobieta ma na sobie rękawiczki.
Kiedy goście odrzucają zaproszenie na przyjęcie Ellen, można zauważyć, że wszystkie listy odmowne są napisane tym samym charakterem pisma.
Zdjęcia do filmu kręcono w Nowym Jorku, Albany, Troy, Kinderhook, Long Island (Nowy Jork, USA), Hoboken (New Jersey, USA), Filadelfii (Pensylwania, USA), Portsmouth (Rhode Island, USA) oraz w Paryżu (Francja).
Obraz w pokoju Pani Mingott, na którym dwóch wojowników Indiańskich ma w zamiarze zabić młodą kobietę, przedstawia morderstwo Jenny McCrane, prawdziwe wydarzenie historyczne, które miało miejsce w Nowym Jorku w 1777 roku, krótko przed bitwą pod Saratogą.
Oryginalnie film miał mieć premierę jesienią 1992 roku. Postanowiono wstrzymać premierę o rok, by dać Martinowi Scorsese więcej czasu na poprawki.
Kobieta stojąca obok Winony Ryder i podziwiająca jej pierścionek zaręczynowy na balu u Beaufortsów (zaraz przed przyjściem i ukłonem Archera) to Tamasin Day-Lewis, siostra Daniela Day-Lewisa, która była w mieście by odwiedzić brata i została "porwana" przez Martina Scorses by wziąć udział w filmie. Jest ona lepiej znana jako autorka serii książek kucharskich.
Wnętrze domu Pani Mingott było kręcone w Rensselaer Polytechnic Institute's Pi Kappa Phi fraternity house na przedmieściach Troy, stan Nowy Jork, jest to dom w którym mieszka 35 mężczyzn w jednym czasie. Zdjęcia zajęły 3 tygodnie i były kręcone kiedy w szkole ciągle trwały zajęcia. Podczas kręcenia filmu mieszkańcy domu musieli cicho przebywać na górze lub opuścić dom. Zdjęcia domu z zewnątrz (prezentowanie go na małym wzgórzu) to już filmowa magia, gdyż dom jest otoczony w rzeczywistośći przez dwa budynki po obydwu stronach.
Film dedykowany ojcu Martina Scorsese, który zmarł przed ukończeniem filmu.
Okres zdjęciowy trwał od 24 marca do 26 czerwca 1992 roku.